Op de bijeenkomst waren minder mensen afgekomen dan men aanvankelijk had gehoopt. Slechts 14 gegadigden wie opzoek zijn, nu of voor in de nabije toekomst, naar een woning in Rietmolen. De wensen liggen uiteen: de één wil een appartementje huren, de ander wil een kant-en-klare twee-onder-één-kap, weer een ander wil een vrijstaande woning bouwen. Maar ze lopen allemaal tegen hetzelfde probleem aan: hoe bewijs je behoefte?
Al snel bleek dat 'wonen naar behoefte' een bijzonder hoge drempel lijkt te zijn om praktisch te kunnen doorpakken, of voor sommigen om überhaupt te denken aan wonen in Berkelland. De beschikbare kavels moeten eerst worden 'verkend' voor ontwikkeling (in Rietmolen op dit moment slechts 3), ook al is er niemand te vinden die dat een mooie, prettige, of betaalbare optie vindt. Daarnaast kunnen die kavels alleen als optie worden genomen om te herinrichten, als er genoeg kopers voor de kavel gevonden worden. Dus slechts een deel van een (te groot) kavel kopen voor één huis of voor een twee-onder-één-kap, is niet mogelijk. Je moet mede-opdrachtgevers zien te vinden, die behoorlijk in jouw wensenstraatje passen. Zo niet, geen ontwikkelingsmogelijkheid voor jou.
Een idee dat werd geopperd om een appartementengebouwtje neer te zetten van 12, 14 of 16 woningen, werd door eventuele mede-investeerder ProWonen van tafel geveegd. Er moet eerst worden aangetoond dat er ook daadwerkelijk 12, 14 of 16 mensen geïnteresseerd zijn in dat gebouw. Dat er op de laatste huurwoning in Rietmolen maar liefst 40 (!) inschrijvingen waren, doet schijnbaar niet ter zake. En dat daarmee aantrekkelijke woningen voor (jonge) gezinnen vrijkomen door het doorschuiven van ouderen naar appartementen, evenmin.
Even zo krom, mijn inziens, is dat de grondeigenaar van één van de drie ontwikkelkavels als aannemer zijnde zelf het initiatief wel wil nemen om toch voor zo'n appartementengebouw te gaan, maar dat ook dat niet goedgekeurd wordt in het kader van bouwen naar behoefte. Zelfs als het risico van wel of niet verkopen / verhuren van de woningen bij de aannemer ligt, moet er nog steeds een lijst komen met potentiële gebruikers. Het liefst met naam en rugnummer.
Uiteindelijk verbaas ik me er niet over dat er maar 14 man is komen opdagen. Niets lijkt vrijblijvend: wie kan er nu voorspellen wat over 2 jaar aansluit op je behoeften? Wat een gedoe dit. Je wilt je vestigen in een dorp waar men spreekt over krimp, maar om er ook maar iets te kunnen realiseren, moet je een onmogelijk traject afleggen. Van natuurlijke krimp is in Rietmolen geen sprake, krimp lijkt hier te worden gecreëerd.
Wanneer gaan we nou gewoon eens bouwen? De VVD doet een oproep aan de aankomende wethouder van wonen om hier vrijer in te worden en lef te tonen!